Tahanan ng Isang Panaginip

Sa isang tahimik na bayan sa San Isidro, namayani ang simpleng buhay ng pamilya ni Mang Bernard. Isang matalik na ama, na nagpapakasakit at nagsasakripisyo para sa kinabukasan ng kanyang mga anak. Para sa kanya, ang bawat hirap ay may kapalit. Nagsimula siya sa buhay bilang isang security guard, naglako ng mga damit, at sa huli ay naging tindero ng fishball. Hindi man ito ang pinakamagandang trabaho sa mundo, masaya si Mang Bernard dahil may trabaho siya, at ito ang magtataguyod sa kanyang pamilya.

Si Mang Bernard ay may tatlong anak, si Albert, Jacob, at Leynard. Sa tatlong ito, pinakamalapit siya kay Albert. Si Albert, na pitong taong gulang pa lang, ay may malaking panaginip. Isang araw, nang pauwi siya mula sa paaralan, may dalawang masamang lalaki ang humabol sa kanya. Sa kabutihang palad, may isang pulis na dumating at iniligtas siya. Simula noon, ang pulis ang naging inspirasyon niya. “Tay, gusto ko pong maging isang pulis katulad niya,” sabi niya kay Mang Bernard. Pinuno ng pagmamahal ang puso ni Mang Bernard nang marinig niya ang sinabi ng kanyang anak. Simula noon, gumawa siya ng paraan para matupad ni Albert ang kanyang panaginip.

Ang Paglalakbay ni Albert

Ilang taon ang lumipas, si Albert ay lumaki at naging matalino at masipag na binata. Sa tulong ng naipon ni Mang Bernard at ng kanyang asawa, nakahanap si Albert ng dormitoryo sa Maynila at doon siya magpapatuloy sa kanyang pag-aaral. Hindi madali ang buhay ni Albert sa Maynila. Hindi lang niya kailangan na mag-adjust sa bagong kapaligiran, kailangan din niyang mag-aral ng mabuti at magsakripisyo para maabot ang kanyang pangarap. Ngunit sa bawat pagsubok, lagi niyang iniisip ang kanyang pamilya, lalo na ang kanyang ama na nagsasakripisyo para matustusan ang kanyang pag-aaral. Sa bawat araw na lumilipas, mas lalo siyang nagiging matatag, nagpupursigi, at Pinapalakas ang kanyang loob.

Samantala, sa bayan ng San Isidro, patuloy din ang pagsusumikap ni Mang Bernard. Sa kabila ng pagod at hirap, hindi niya tinitigilan ang pagtitinda ng fishball. Siya ay naniniwala na ang bawat fishball na ibinebenta niya ay simbolo ng kanyang pagmamahal at sakripisyo para sa pamilya. Si Aling Sita, ang kanyang asawa, ay laging nandiyan upang magbigay ng suporta. Naniniwala rin siya na ang lahat ng paghihirap ay magiging sulit.

Ang Bangungot ni Mang Bernard

Isang gabi, habang pauwi si Mang Bernard mula sa pagtitinda ng fishball, nagulat na lang siya nang bigla siyang harangin ng isang grupo ng mga tambay. Galit na galit ang lider ng grupo, dahil napag-alaman niya na si Mang Bernard ang ama ni Jacob, ang batang lumaban sa anak niya. Ang ama ng batang ito ay si Sergeant Escobar, isang tiwaling pulis.

Sinuntok at binugbog nila si Mang Bernard hanggang sa siya ay mawalan ng ulirat. Nang magising siya, nasa loob na siya ng presinto, duguan, at nakaposas. “Hinuli ka namin dahil sa nakita naming droga sa iyo,” sabi ni Sergeant Escobar. “Hindi totoo ‘yan! Wala akong droga!” sigaw ni Mang Bernard. Ngunit walang nakinig sa kanya.

Ang lahat ng ito ay nangyari nang hindi nalalaman ni Albert. Naramdaman niya na may kakaiba sa kanyang pamilya, ngunit hindi niya alam kung ano. Sa tuwing nakakausap niya ang kanyang ama sa telepono, lagi niyang sinasabi na ayos lang siya. Pero alam ni Albert na may tinatago ang kanyang ama.

Ang Pag-asa sa Gitna ng Kadiliman

Isang araw, habang nasa bangko si Albert kasama ang kanyang kaibigan na si Michael, biglang may naganap na holdap. May mga armadong kriminal na biglang pumasok sa bangko. Sila ay nagsimulang manghuli at magnakaw. Nagulantang ang mga tao, at ang iba ay nagtago sa ilalim ng kanilang mga upuan.

Habang nagkukubli, nakita ni Albert ang isang buntis na biglang sinipa ng isang kriminal. Hindi niya napigilan ang kanyang sarili, lumabas siya sa pinagtataguan niya, at sinugod ang kriminal. Mabilis niyang kinuha ang baril nito, at sa isang iglap, kontrolado niya na ang sitwasyon. Ang mga kriminal ay nagulat at natakot sa tapang ni Albert. Ibinaba nila ang kanilang mga baril at sumuko.

Ang balita tungkol sa kabayanihan ni Albert ay kumalat sa buong bansa. Nakita ito ng PNP Chief na si Jason, at gusto niya na bigyan ng parangal si Albert. Sa opisina ng PNP Chief, nagkita sila. Sa pagkikita nila, napansin ni Albert na pamilyar ang mukha ni Chief Jason. “Kayo po ba ‘yung pulis na nagligtas sa akin noong bata pa ako?” tanong ni Albert. “Oo, ako ‘yun,” sagot ni Chief Jason. Biglang umiyak si Albert dahil sa tuwa at gulat. Hindi niya inakala na ang kanyang tagapagligtas noon ay ang PNP Chief ngayon.

Ang Pambihirang Paghihiganti

Habang nag-uusap sila, nag-ring ang cellphone ni Albert. Si Jacob, ang kanyang nakababatang kapatid, ay tumawag. “Kuya, si tatay nakakulong! Na-frame up daw siya ng mga pulis!” umiiyak na sabi ni Jacob. “Saan? Anong nangyari?” nag-aalalang tanong ni Albert. Mabilis na binalingan ni Albert si Chief Jason. “Sir, ang tatay ko po nakakulong! Na-frame up daw siya ng mga pulis!” sabi ni Albert. Agad na nag-imbestiga si Chief Jason, at sa tulong ng mga ebidensya, nalaman niya na ang gumawa nito ay si Sergeant Escobar, ang ama ng batang sinuntok ni Jacob.

Agad silang nagpunta sa presinto sa San Isidro. Nang makita sila ni Sergeant Escobar, nagulat siya at kinabahan. “Sergeant Escobar, alam ko na ang lahat ng ginagawa mong katiwalian. Huwag ka nang magkunwari,” galit na sabi ni Chief Jason. “Wala akong alam sa sinasabi mo, Chief!” sagot ni Sergeant Escobar. Agad na sinampal ni Chief Jason si Escobar. “Alam ko na ikaw ang naglagay ng droga sa bulsa ni Bernard. Alam ko na ang iba mo pang mga kasalanan,” sabi ni Chief Jason. Natahimik si Sergeant Escobar. Wala siyang masabi. Alam niyang wala na siyang ligtas.

Ang Pagkilos ng Hustisya

Dahil sa pagmamahal sa pamilya, naging matatag si Mang Bernard at ang kanyang asawa, at hindi sila sumuko sa paghahanap ng hustisya. Ang kanilang pagtitiwala at pananampalataya ang nagbigay sa kanila ng lakas para labanan ang mga tiwali sa gobyerno. Hindi lang sila nakalaya, nakahanap din sila ng isang bagong pag-asa. Dahil sa ginawa ni Albert, nagkaroon siya ng pagkakataon na maging isang pulis at paglingkuran ang bayan.

Sa araw na inaresto si Sergeant Escobar, pinalaya si Mang Bernard. Nagmamadali siyang lumabas ng selda at niyakap nang mahigpit si Albert. “Salamat, anak. Salamat sa pagliligtas sa akin,” umiiyak na sabi ni Mang Bernard. “Walang anuman, ‘tay. Ang mahalaga, ligtas ka na,” sagot ni Albert.

Sa kanilang pag-uwi, sinalubong sila ng kanilang pamilya. Niyakap sila ng mahigpit ni Aling Sita at ang dalawa nilang anak. Sa kanilang tahanan, puno ng saya at pag-asa. Alam nila na sa bawat pagsubok, nananatili silang matatag at nagkakaisa.

Ang Bagong Simula

Lumipas ang ilang buwan, at si Albert ay nagsimula na magtrabaho bilang isang pulis. Ang kanyang inspirasyon ay si Chief Jason at ang suporta ng kanyang pamilya. Alam niya na handa na siyang harapin ang anumang hamon. “Ipagmalaki mo ang iyong pamilya at ang mga panaginip natin,” sabi ni Mang Bernard sa kanyang anak. “Opo, ‘tay. Gagawin ko po ang lahat para maging karapat-dapat sa inyo,” sagot ni Albert.

Sa bawat hakbang, dala niya ang inspirasyon mula sa kanyang pamilya at ang panaginip na maging isang pulis na maglilingkod sa bayan. Alam niya na sa bawat pagsubok at tagumpay, laging nandoon ang pagmamahal at suporta ng kanyang pamilya, at sa kanyang patuloy na pakikipaglaban para sa hustisya, ang kanilang panaginip ay magsisilbing ilaw sa kanyang landas patungo sa isang mas maliwanag na bukas.